در قرن اخیر نظریه همبستگی متقابل پدیده ها، یا نگرش سیستمی، مورد توجه و تاکید بسیاری از متفکرین بصورت شبکه ای از پیوندهای متقابل تشکیل شده است که جملگی پدیده ها و رویدادهای آن با یکدیگر تعامل دارند و از این جهت هر کار باید طوری سازمان داده شود که اعضای متشکله آن به نحوی تحت یک ارتباط سیستماتیک قرار داده شوند و بعنوان عضوی از یک کل عمل نمایند. بنابراین دیدگاه سیستمی یک راه و روش فکر کردن، نوعی جهان بینی و یک قالب ذهنی خاص که چهارچوبی برای در نظر گرفتن عوامل محیطی داخلی و خارجی سیستم، به عنوان یک کل متشکل بدست می دهد.